"เหม่อ"

"เหม่อ"

-กลอนแปดสุภาพ-

๐เหม่อมองทุ่ง ท้องนา ล่าความฝัน

  เหม่อมองจันทร์ ในนภา สง่าศรี

  เหม่อมองใน ใจบุรุษ และสตรี

  เหม่องมองสี แสงอรุณ อุ่นทรวงในฯ

๐อันพื้นนา  มีหญ้า  และรวงข้าว

  อันพื้นฟ้า  ช่างขาว  และสดใส

  อันพื้นน้ำ   เย็นย่ำ  ฉ่ำหทัย

  อันพื้นใจ   คนนี้   มีแต่ลวงฯ

๐มองเห็นทุ่ง ร้าวจิต คิดถึงเพื่อน

  มองเห็นเดือน ไม่มีใคร ให้ห่วงหวง

  มองเห็นดาว ร้าวรวด เจ็บปวดทรวง

  มองเห็นรวง  จากไป  ไกลท้องนาฯ

๐เจ้าจากไป  ไกลลับ  ไม่กลับแล้ว

  เจ้าจากแก้ว  ลาลับ  ไม่กลับหา

  เจ้าจากพี่   ไปลับ   ไม่กลับมา

  เจ้าจากลา  ชายที่ดี  คนนี้ไปฯ

15/03/57 @ 17.17 น. ชายต๋อย

อ่านแล้วชอบ...

"บั้นปลายชีวิต"

ชีวิตผ่าน  เลยไป  จนไกลลับ

ไม่หวนกลับ  คืนมา  หาไฉน 

ทั้งพ่อแม่  สิ้นชีวา  พิราลัย 

ลูกในไส้ ก็หลีกลี้ มีครอบครัวฯ

อีกแมวหมา เลี้ยงมา ก็ลาจาก

เจ้ามาพราก จากไป ใจสลัว

ก็เหงาบ้าง ตามวัย ใจไม่กลัว

เพราะว่าตัว ยังมีเพื่อน ไม่เลือนไกล

บ้างส่งไลน์ มาทัก ว่ารักอยู่ 

บอกให้รู้ ถึงไมตรี ดีไฉน 

ส่งดอกไม้ บอกคิดถึง ทุกวันไป

บอกความนัย ข่าวลือ สื่อหากันฯ

ทั้งงานรุ่น งานอะไร ควรไปบ้าง

จะได้สร้าง ความสนุก พาสุขสรรค์

                          เพราะไม่รู้ วันไหน ต้องไกลกัน                           

สิ้นอาสัญ พบอีกครา ที่หน้าเมรุฯ 

ต๋อย.(คนพเนจร)

๒๕/๑๒/๒๕๕๙                                                             

ฝากให้เพื่อนๆทุกคน

"โถชีวิต"

"ชีวิตคนจนบางคนต้อง
ตรากตรำทำงาน ยาวนาน
จนไม่มีเวลาแม้แต่จะหยุดถอนหายใจ
หรือปาดเหงื่อแห่งความทุกข์ยาก
พ่อบางคนต้องรับภาระหลายปาก
หลายท้องเหลือเกินในบ้านของเขา
มันเป็นพันธะที่ยิ่งใหญ่และยาวนาน
ของชีวิต....ความตายเท่านั้น ที่จะปลดพันธะนี้ ออกไปจากตัวได้

"ชีวืตของคนเรา ไม่มีภาระใดยิ่งใหญ่กว่าการดับความหิว
และไม่มีสิ่งใดน่าเสน่หาเท่ากับความอิ่ม  ทุกคนดิ้นรนเพื่ออะไร
ถ้าไม่ใช่เพื่อหาอาหารใส่ปากใส่ท้อง  ถึงได้ไม่ครบมื้อ
ก็ขอเพียงให้ได้ครบวัน......เกียรติ....ยศ......สรรเสริญและ
ลาภเป็นสิ่งที่ไขว่คว้าหา  เมื่อท้องอิ่มแล้วต่างหาก!"