Tuesday, October 10, 2017
เตือนตัวเอง
ชอบเรื่องนี้มาก อ่านบ่อยๆ เตือนตัวเอง
...แม่ของผม เป็นคนทำอาหารที่บ้านประจำทุกวัน... คืนหนึ่ง หลังจากที่แม่ทำงานหนักมาตลอดทั้งวัน แม่ กลับบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้า และทำอาหารเย็นให้เราตามปกติ ที่โต๊ะอาหาร แม่วางจานที่มีปลาทูไหม้เกรียมบนโต๊ะ ต่อหน้าพ่อและทุกๆคน ผมรอว่าแต่ละคนจะว่าอย่างไร แต่... พ่อไม่พูดอะไรและตั้งหน้าตั้งตากินปลาทูไหม้ตัวนั้น และหันมาถามผมว่าที่โรงเรียน เป็นอย่างไรบ้าง
คืนนั้น หลังอาหารเย็น ผมจำได้ว่าได้ยินแม่ขอโทษพ่อที่ทอดปลาทูไหม้ และผมไม่เคยลืมที่พ่อพูดกับแม่เลย "โอย... ผมชอบปลาทูทอดเกรียมๆ อร่อยมากนะแม่" คืนต่อมา ผมเก็บคำถามในใจไว้ไม่ได้ ก่อนนอนผมเลยถามพ่อว่า "พ่อชอบปลาทูทอดเกรียมๆ จริงๆ เหรอ" พ่อลูบหัวผมและตอบว่า "แม่ของลูกทำงานหนักมาทั้งวัน..ปลาทูไหม้ 1 ตัว ไม่เคยทำร้ายใคร แต่คำพูดที่ต่อว่ากันนั้นต่างหาก ที่จะทำร้ายกัน"...
"ชีวิตคนเราเต็มไปด้วย ความไม่สมบูรณ์แบบ และ แต่ละคน ก็ ไม่ได้เกิดมา สมบูรณ์แบบ ตัวเราเองก็ไม่ได้มีอะไร ดีกว่าใครๆ" แต่สิ่งที่ พ่อเรียนรู้ ในช่วงชีวิต คือ...การเรียนรู้ ที่จะยอมรับความผิดของคนอื่น และ ของตัวเอง
การเลือก ที่จะยินดีกับความคิดต่างกันของแต่ละบุคคล เป็นสิ่งสำคัญ ในการรักษา ชีวิตครอบครัว ที่มีความสุข และยืนยาว “ชีวิตเรา สั้นเกินกว่าที่จะตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเสียใจ ที่ว่าเราทำผิดกับคนที่เรารักและรักเรา ขอให้ดูแลและทะนุถนอมคนที่รักเรา และพยายามเข้าใจและให้อภัย จะดีกว่า"
ถ้าเรารู้แบบนี้ เราจะทำไหม?
• เราจะบีบแตร ใส่คนที่ ยืนยึกยัก ริมถนน แยกที่ผ่านมาไม๊– ถ้าเรารู้ว่า เค้าใส่ขาเทียม
• เราจะเบียดชน คนข้างหน้า ที่เดินช้ามากไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า เค้าเพิ่งตกงาน
• เราจะขำ คนที่ แต่งตัวเชยไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า เค้ามีชุดเก่ง แค่ชุดเดียว
• เราจะรำคาญ สาวโรงงาน ที่มาเดิน พารากอนไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า นั่นคือการฉลองวันเกิดของเธอ
• เราจะหมั่นไส้ ลุงที่หัวเราะเสียงดังลั่น คนนั้นไม๊ – ถ้ารู้ว่า แกเป็นมะเร็ง ขั้นสุดท้าย
• เรารู้แจ่มชัดเสมอ…ว่าชีวิตเรา กำลังเจออะไรแต่เรา ไม่มีวันรู้ว่า "คนที่เราเจอ – กำลังเจอ กับอะไร"
โลกกว้างกว่าเงาของเรา และโลกก็ไม่ได้หมุนรอบตัวเรา มองข้ามเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปบ้าง ให้โอกาส และให้อภัย มีความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน จะได้รักและอยู่ด้วยกัน อย่างยั่งยืนยาวนาน
บทความจาก "หนึ่งดวงใจ ให้ธรรมะ"
...แม่ของผม เป็นคนทำอาหารที่บ้านประจำทุกวัน... คืนหนึ่ง หลังจากที่แม่ทำงานหนักมาตลอดทั้งวัน แม่ กลับบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้า และทำอาหารเย็นให้เราตามปกติ ที่โต๊ะอาหาร แม่วางจานที่มีปลาทูไหม้เกรียมบนโต๊ะ ต่อหน้าพ่อและทุกๆคน ผมรอว่าแต่ละคนจะว่าอย่างไร แต่... พ่อไม่พูดอะไรและตั้งหน้าตั้งตากินปลาทูไหม้ตัวนั้น และหันมาถามผมว่าที่โรงเรียน เป็นอย่างไรบ้าง
คืนนั้น หลังอาหารเย็น ผมจำได้ว่าได้ยินแม่ขอโทษพ่อที่ทอดปลาทูไหม้ และผมไม่เคยลืมที่พ่อพูดกับแม่เลย "โอย... ผมชอบปลาทูทอดเกรียมๆ อร่อยมากนะแม่" คืนต่อมา ผมเก็บคำถามในใจไว้ไม่ได้ ก่อนนอนผมเลยถามพ่อว่า "พ่อชอบปลาทูทอดเกรียมๆ จริงๆ เหรอ" พ่อลูบหัวผมและตอบว่า "แม่ของลูกทำงานหนักมาทั้งวัน..ปลาทูไหม้ 1 ตัว ไม่เคยทำร้ายใคร แต่คำพูดที่ต่อว่ากันนั้นต่างหาก ที่จะทำร้ายกัน"...
"ชีวิตคนเราเต็มไปด้วย ความไม่สมบูรณ์แบบ และ แต่ละคน ก็ ไม่ได้เกิดมา สมบูรณ์แบบ ตัวเราเองก็ไม่ได้มีอะไร ดีกว่าใครๆ" แต่สิ่งที่ พ่อเรียนรู้ ในช่วงชีวิต คือ...การเรียนรู้ ที่จะยอมรับความผิดของคนอื่น และ ของตัวเอง
การเลือก ที่จะยินดีกับความคิดต่างกันของแต่ละบุคคล เป็นสิ่งสำคัญ ในการรักษา ชีวิตครอบครัว ที่มีความสุข และยืนยาว “ชีวิตเรา สั้นเกินกว่าที่จะตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเสียใจ ที่ว่าเราทำผิดกับคนที่เรารักและรักเรา ขอให้ดูแลและทะนุถนอมคนที่รักเรา และพยายามเข้าใจและให้อภัย จะดีกว่า"
ถ้าเรารู้แบบนี้ เราจะทำไหม?
• เราจะบีบแตร ใส่คนที่ ยืนยึกยัก ริมถนน แยกที่ผ่านมาไม๊– ถ้าเรารู้ว่า เค้าใส่ขาเทียม
• เราจะเบียดชน คนข้างหน้า ที่เดินช้ามากไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า เค้าเพิ่งตกงาน
• เราจะขำ คนที่ แต่งตัวเชยไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า เค้ามีชุดเก่ง แค่ชุดเดียว
• เราจะรำคาญ สาวโรงงาน ที่มาเดิน พารากอนไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า นั่นคือการฉลองวันเกิดของเธอ
• เราจะหมั่นไส้ ลุงที่หัวเราะเสียงดังลั่น คนนั้นไม๊ – ถ้ารู้ว่า แกเป็นมะเร็ง ขั้นสุดท้าย
• เรารู้แจ่มชัดเสมอ…ว่าชีวิตเรา กำลังเจออะไรแต่เรา ไม่มีวันรู้ว่า "คนที่เราเจอ – กำลังเจอ กับอะไร"
โลกกว้างกว่าเงาของเรา และโลกก็ไม่ได้หมุนรอบตัวเรา มองข้ามเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปบ้าง ให้โอกาส และให้อภัย มีความเข้าใจ ซึ่งกันและกัน จะได้รักและอยู่ด้วยกัน อย่างยั่งยืนยาวนาน
บทความจาก "หนึ่งดวงใจ ให้ธรรมะ"
Subscribe to:
Posts (Atom)