" สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม "
-: กลอนแปดสุภาพ :-
๐ กรรมกำหนด กฎไว้ ควรได้รู้
ว่าทุกผู้ ต้องตาย วายชีวาต
ไม่ว่าไพร่ ผู้ดี มีอำนาจ
ก็ไม่อาจ หลีกลี้ หนีความตายฯ
๐ มาแต่ตัว ไปแต่ตัว อย่ามัวหลง
ควรรีบปลง สังวรณ์ ก่อนจะสาย
ทรัพย์ที่มี สิ่งจำลอง ของนอกกาย
ยามวางวาย สิ่งที่ติด คือจิตตนฯ
๐ สังขารนี้ มันมิใช่ ของเราดอก
ใคร่ขอบอก เป็นกายนอก อย่าสับสน
กายภายใน ที่สถิต คือจิตตน
เป็นกมล วิญญาน สังขารธรรมฯ
๐ จงทำดี ละชั่ว จงกลัวบาป
ละยศลาภ ที่มีมา อย่าถลำ
สิ่งที่ควร ยึดมั่น นั้นคือกรรม
เพราะจะนำ ติดไป เมื่อวายชนม์ฯ
ต๋อย.( คนพเนจร )
๐๒ ต.ค. ๒๕๖๑ @ ๑๙.๑๙ น.
"ไฟสเน่หา"
-:กลอนแปดสุภาพ:-
๐ทั้งที่รู้ เขาไม่รัก ยังปักจิต
ทั้งที่คิด ถึงเขา แล้วเศร้าหมอง
ทั้งที่รู้ ว่าเขา ไม่เคยมอง
ทั้งที่ปอง เพียงเงา ยังเฝ้าชมฯ
๐ไฟเอ๋ยไฟ สเน่หา พาร้อนรุ่ม
ไฟเธอสุม เผาใจ ให้ขื่นขม
ไฟราคะ เกาะทรวง ลวงระทม
ไฟอารมณ์ ตรมอยู่ มิรู้วายฯ
๐อยากจะหัก ฤทัย ไฟสุมอก
อยากเป็นนก หนีไกล ใจสลาย
อยากลืมฝัน ที่เคยรัก ปักใจกาย
อยากลืมสาย สัมพันธ์ อันมืดมนฯ
๐เมื่อหมดรัก จากใจ ไฟก็มอด
หมดอ้อมกอด พลอดพร่ำ ย้ำอีกหน
หมดกิเลส ตัณหา ลาหน้ามล
หมดใจยล สิ้นสเน่หา ไฟราคีฯ
๐๓/๑๐/๒๕๖๐ @ ๑๗.๕๐ น.
ต๋อย. (คนพเนจร)
No comments:
Post a Comment