•พระธรรมรับอรุณ• พระอาจารย์ป๊อด
[วิสฺสาสา ภยมนฺเวติ : เพราะความไว้ใจภัยจึงตามมา]
"โบราณว่า อย่าไว้ใจ ใครทั้งสิ้น
ไม่ใช่หมิ่น ใครเขา เคล้ากังขา
อย่าสำคัญ ใครเขา เพียงหน้าตา
ภัยตามมา จะนั่งเศร้า เร้าสุมทรวงฯ"
(๑๑/๙/๖๑)
•พระธรรมก่อนนิทรา•
[สพฺพํ ปรวสํ ทุกฺขํ : การอยู่ในอำนาจของผู้อื่น เป็นทุกข์ทั้งสิ้น]
อันอำนาจ บาตรใหญ่ ใครย่อมรู้
ถ้าหากอยู่ กับบัณฑิต ไม่ผิดหวัง
หากว่าอยู่ กับคนพาล ต้องภินท์พัง
อนิจจัง จะหมดสุข ทุกข์เข้าแทนฯ
(๑๑/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[ครุ โหติ สคารโว : ผู้เคารพผู้อื่น ย่อมมีผู้เคารพตนเอง]
"อันผู้ใด ต้องการ เคารพตน
ทศพล ทรงสอน อ่อนเดียงสา
จงให้เกียรติ ผู้อื่น ลดอัตตา
จริยา ย้อนรับ กลับหาตนฯ"
(๑๒/๙/๖๑)
•พระธรรมก่อนนิทรา•
[อนิจฺจา วต สงฺขารา : สังขารทั้งหลาย ไม่เที่ยงหนอ]
"ขึ้นชื่อว่า สังขาร ตัวแต่งปรุง
ทำให้ยุ่ง กายใจ ไม่สุดหนอ
เมื่อมีเกิด ตั้งอยู่ ยังไม่พอ
คอยรอต่อ ดับไป อย่างแน่นอนฯ"
"จะมีจิต หรือไม่ ไม่มีเว้น
หรือจะเด่น หรือไม่ ไม่แยแส
สรรพสิ่ง ในโลก ย่อมเปลี่ยนแปร
ไม่เคยแน่ ยั่งยืน แม้สิ่งเดียวฯ
(๑๒/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[อตฺตนา โจทยตฺตานํ : จงเตือนตนด้วยตนเอง]
จงเตือนตน ของตน ให้จงหนัก
ยิ่งคนทัก ย้ำเตือน อย่าผยอง
ความดีชั่ว หากทำ ควรไตร่ตรอง
ไม่มัวหมอง สดใส ใจชื่นบานฯ
(๑๓/๙/๖๑)
•พระธรรมก่อนนิทรา•
[กุทฺโธ ปจฺฉา ตปฺปติ : คนมักโกรธย่อมเดือนร้อนในภายหลัง]
"โกรธเขา เราก็รู้ ว่ารนร้อน
จะนั่งนอน เป็นทุกข์ ไม่สุขใส
เพราะความโกรธ มีโทษ ดุจดังไฟ
ควรทำใจ ให้ไม่โกรธ โปรดคิดตรองฯ
(๑๓/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[อตฺตานํ นาติวตฺเตยฺย : เป็นคนไม่ควรลืมตัว]
คนเขาด้อย กว่าเรา มีมากเหลือ
คนเขาเหนือ กว่าเรา ก็มีถม
อย่าเย่อหยิ่ง ทรนง มัวหลงงม
หย่าหลงชม ว่าตัวเด่น จะเป็นภัยฯ [มุขปาฐะ]
(๑๔/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[สทาปิ สุขปฺปตฺโต ; จงมีความสุขตลอดไป]
"รุ่งอรุณ เบิกฟ้า ในวันใหม่
จงมีใจ สดใส ผุดผ่องศรี
มีแต่เงิน ลาภย ศเพิ่มทวี
มากสุขี ทุกข์หาย มลายไกลฯ
"จะเดินทาง ไปไหน ทั้งไกลใกล้
ให้ปลอดภัย มีสุข ทุกถิ่นฐาน
มีคนรัก เมตตา ตลอดกาล
อย่าพบพาน คนชั่วก ลั้วอบายฯ
(๑๕/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[เนกาสี ลภเต สุขัง : บริโภคคนเดียว ย่อมไม่ได้รับความสุข]
"กินคนเดียว ไร้ญาติ แลขาดมิตร
เป็นชีวิต ไร้สุข ยากทุกข์เข็ญ
เห็นแก่ตัว เกินเหตุ สุดลำเค็ญ
ด้วยเพราะเป็น คนแคบ คับแค้นใจฯ"
"มีของกิน โบราณ ท่านสอนไว้
อยากมีกิน เรื่อยไป สิ้นกังขา
กำจัดเสีย ซึ่งตระหนี่ มีเมตตา
แบ่งทั่วหน้า มีกินใช้ ตลอดกาลฯ"
(๑๖/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[โย ธัมมัง ปัสสะติ, โส มัง ปัสสะติ : ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา]
"หมูนกจ้อง มองเท่าไหร่ ไม่เห็นฟ้า
ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส
ใส้เดือนมอง ไม่เห็น ดินที่กินไป
นอนก็ไม่ มองเห็นคูถ ที่ดูดกินฯ
ส่วนชาวโลก ก็มอง ไม่เห็นโลก
ต้องทุกข์โศก ร่ำไป เป็นนิจสิน
ส่วนชาวพุทธ ประยุกต์ธรรม ตามระบิล
มองเห็นสิ่ง ทุกอย่าง ตามจริงเอยฯ"
[พุทธทาส] (๑๗/๙/๖๑)
•พระธรรมก่อนนิทรา•
[พาโล อะปริณายะโก : คนโง่ไม่สมควรเป็นผู้นำ]
"คนโง่เขลา เบาปัญญา ไร้สามารถ
อย่าบังอาจ เป็นผู้นำ จะทำเสีย
เขาจะทำ บาปชั่ว จนนัวเนีย
งานจะเสีย มิอาจโต เพราะโง่เองฯ"
"เขายกย่อง เพียงนิด อย่าผยอง
อย่าลำพอง ลืมตน คนจะหยาม
วางตัวสม ฐานะ จะดูงาม
คนลือนาม เคารพ นบบูชาฯ"
(๑๗/๙/๖๑)
"เป็นความรัก ต่อลูก ต้องผูกพัน
คอยป้องกัน ดูแล ชะแง้หา
ไม่ให้ห่าง คาดหาย หมายลูกตา
ต้องนำพา ให้ถึงฝั่ง สมตั้งใจ...
เจ้ายังเด็ก เล็กอยู่ ไม่รู้เรื่อง
จะย่างเยื้อง เห็นแย่ รีบแก้ไข
ขืนปล่อยปะ ให้เผชิญ ทำเมินไป
เจ้าช้างน้อย คงไหล ไปตามกรรม..."
•พระธรรมรับอรุณ•
[พลวฑฺฒโก ; จงเป็นผู้มีสุขภาพพลานามัยแข็งแรง]
"สักวารุ่งอรุณในวันใหม่
จงมีใจสดใสผุดผ่องศรี
มีเมตตาคุณธรรมเสริมบารมี
จะโชคดีมีชัยตลอดกาลฯ
ขอจงมีร่างกายที่อาจหาญ
การงานดีที่ทำสะอาดศรี
ปรารถนาสิ่งใดสมฤดี
ไปทุกที่มีสุขอย่าทุกข์เอยฯ"
(๑๘/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[นตฺถิ พาเล สหายตา : ความเป็นสหายไม่มีในคนพาล]
"อันสหาย ร่วมสุข รือทุกข์นี้
หากว่ามี โปรดแถลง เป็นคำขาน
ปราชญ์ท่านชี้ ไม่มีใน กลุ่มพาล
เป็นตำนาน กล่าวแท้ แน่ทุกรายฯ"
(๑๙/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย ; การสั่งสมบุญนำสุขมาให้]
"สักวา วันดี ศรีสมร
ขออวยพร โชคชัย สมบูรณ์ผล
ปรารถนา ใดได้ ในบัดดล
ขอกุศล บารมี คุ้มแผ่ตนฯ
ทุกคำพร ที่ดี ต้องทำด้วย
จึงจะช่วย อวยชัย ปรารถนา
ตั้งใจเถอะ ทำแต่ดี เสริมบุญญา
พรจะมา หาเอง เฮงจริงเอยฯ"
(๒๑/๙/๖๑)
•พระธรรมรับอรุณ•
[อัตตานัง อุปะมัง กะเรยยะ : เอาใจเขามาใส่ใจเรา]
เขาก็คนเราก็คนใช่ใครไหน
ทำอะไรมองเขาเทียบตัวเห็น
เขาต้องการสุขสวัสดิ์หมดลำเค็ญ
เราก็เป็นเช่นเขาคิดตรองดูฯ
เพราะฉะนั้นจงทำดีต่อกันเถิด
อย่าก่อเกิดเวรภัยจักเสียหาย
จงถนอมไมตรีทั้งใจกาย
แสนสบายมีแต่สุขทุกข์ไม่มีฯ
(๒๒/๙/๖๑)
•พระธรรมก่อนนิทรา•
[นัตถิ ปัญญา สมา อาภา : แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี]
พระอาทิตย์ส่องสว่างในกลางวัน
ส่วนพระจันทร์นั่นหนาคราเปล่งสี
ส่องสว่างแสงนวลยามราตรี
หาใช่มีที่เปรียบไม่ได้เลยฯ
ส่วนแสงอื่นอีกอย่างคือปัญญา
องค์สัมมาสรรเสริญรับรองสม
เมื่อรู้แจ้งเห็นจริงในตัวตน
สว่างล้นกว่าแสงอื่นหมื่นโลกาฯ
(๒๓/๙/๖๑)
๐แสงสว่าง อื่นอื่น ในหมื่นหล้า
ส่องนภา ราตรี สีสดใส
แสงสุรีย์ ส่องฟ้า นภาไกล
แสงใดใด เปรียบปัญญา หาไม่มีฯ
No comments:
Post a Comment