"หนาวนี้ที่เพชรบูรณ์" " ใต้วิปโยค " "ขอให้เหมือนเดิม" ~แม่พิมพ์ของชาติ~

"หนาวนี้ที่เพชรบูรณ์"

-:กลอนแปดสุภาพ:-

🍏อรุณรุ่ง   เบิกนภา   ฟ้าเมืองเพชร

    งามดังเกล็ด  แสงทอง  ที่ผ่องใส

    เพชรบูรณ์    แดนดิน    ถิ่นอำไพ

    งามวิไล    เมืองฟ้า    สถาพรฯ

🍎ความหนาวโชย โพยพรม ลมระเรื่อ

    โอ้เมืองเหนือ   อิงแอบ   แนบสิงขร

     เมืองผางาม   นามระบิล   ถิ่นอมร

     โอฆนคร    ผาเมือง    รุ่งเรืองมาฯ

🍐ภูทับเบิก  เบียดนภา  ท้าสวรรค์

    เมฆประชัน หมอกมวล ชวนหรรษา

    มีทะเล    งามล้น    บนนภา

    เทพสรรมา  สร้างไว้  ให้ใครชมฯ

🍊โอ้เขาค้อ   รอรัก   สมัครสมาน

     งามตระการ   ยอดภู   ดูสุขสม

     ผาซ่อนแก้ว  แวบวับ  กับสายลม

     น่าภิรมย์   ชมอยู่   มิรู้คลายฯ

🍑โอ้น้ำหนาว หนาวนัก ยามพักผ่อน

     หัวใจรอน   คิดถึงอยู่   มิรู้หาย

     หนาวเพียงไหน ก็แต่ แค่เพียงกาย

     คงไม่ตาย   ถ้าตัวพี่   ไม่มีเธอฯ

     ต๋อย.(คนพเนจร)

     20/01/2559 @ 10.10 น. 

 

" ใต้วิปโยค "

~กลอนแปดสุภาพ~

๐ โอ้เมืองใต้  ครานี้  ต้องมีทุกข์

   ไม่สนุก   สุขใจ   ดังใฝ่ฝัน

   ชายทะเล  สุดช้ำ  ร่ำรำพัน

   ย้ายที่กัน  จากเคหา  พารัญจวนฯ

๐ เหมือนทุกข์ซ้ำ กรรมซัด วิบัติเห็น

   ต้องลำเค็ญ  เพราะภัย  ที่ไห้หวน

   อุทกภัย  วาตภัย  ทำให้ครวญ

   ฟ้าเรรวน  ย้ายยัก  ที่พักพิงฯ

๐ จากเคหา  เคยชม  ภิรมย์รื่น

   ต้องกล่ำกลืน ฝืนพราก จากทุกสิ่ง

   จากที่นอน  หมอนรัก  เคยพักอิง

   ทุกข์ใจจริง  ข้าวปลา  เคยอาทรฯ

๐ โอ้เมืองใต้  หลายปี  มีแต่ทุกข์

   เข้าโรมรุก  บุกซ้ำ  กระหน่ำถอน

   ทั้งน้ำท่วม  ไร่นา   ถลาจร

   ดุจละคร  ของชีวิต  ลิขิตเป็นฯ

   ต๋อย. ( คนพเนจร )

   ๑๙ มกราคม ๒๕๖๔ 

 

"ขอให้เหมือนเดิม"

-:กลอนแปดสุภาพ:-

๐ก่อนจากกัน  คืนนั้น  ฉันและเธอ

  พร่ำละเมอ   ชี้ชม   ภิรมย์สันต์

  ฉันกอดเธอ  เพ้อพร่ำ  ร่ำรำพัน

  จุมพิตกัน  ชวนชม  ภิรมย์นวลฯ

๐ยามรักร้าง ห่างไป จนไกลห่าง

  ใช่แรมร้าง  ห่างเห  สเน่ห์หวล

  ทุกคืนค่ำ   ร่ำหา   พารัญจวน

  ต้องคร่ำครวญ ครวญคร่ำ ร่ำน้ำตาฯ

๐สุดที่รัก   ลืมแล้ว   หรือไรเจ้า

  ชายคนเศร้า  คนนี้  ยังใฝ่หา

  ยังคนึง   ถึงเจ้าอยู่   ทุกเวลา

  ยามนิทรา พร่ำเพ้อ ละเมอครวญฯ

๐อันรสรัก  หวานซึ้ง  ยังตรึงจิต

  คนึงนิจ   อยู่ในใจ   พี่ไห้หวล

  รักพี่นี้   มอบไว้   ให้เนื้อนวล

  ขอเชิญชวน นวลหทัย ให้เหมือนเดิมฯ

  ต๋อย (คนพเนจร)

  ๑๘/๐๑/๒๕๖๑ @ ๑๙.๕๐ น. 

 

~แม่พิมพ์ของชาติ~
: กลอนแปดสุภาพ :

๐กราบบูชา พระคุณครู ผู้ประเสริฐ

  ผู้งามเลิศ  ทั้งกายใจ  ศิษย์ใฝ่หา

  สั่งสอนศิษย์  ผู้น้อย  ด้อยปัญญา

  มอบวิชา  ให้เติบใหญ่  จนได้ดีฯ

๐ดุจเรือจ้าง ส่งผู้คน ให้ข้ามฝาก

  ขึ้นแล้วจาก  ทิ้งเรือไว้  ในวิถี

  เรือกลับฝั่ง ลอยล่องไป ในวารี

  รับคนที่   อับจน   วนเรื่อยไปฯ

๐ขอเทิดทูน คุณท่านไว้ ในใจนี้

  ให้สุขขี   ไร้โรคา   ฆนาศัย

  พระคุณนี้ จะสถิต ติดทรวงใน

  จำจดไว้ ในดวงจิต นิจนิรันดร์ฯ

๐กราบวันทา   ยอกร   วอนเทพไท้

  ได้โปรดให้ ครูทุกท่าน จงสุขสันต์

  ให้หมดทุกข์  หมดโศก  วิโยคพลัน

  เป็นมิ่งขวัญ  เคียงอยู่  คู่แผ่นดินฯ

ขอกราบคารวะคุณครูทุกๆท่าน
ที่ได้อบรมสั่งสอนข้าพเจ้ามา
ด้วยความเคารพรักยิ่ง
นายบริพัตร. ศรีธรรม
๑๖ มกราคม ๒๕๖๒
@ ๑๑.๓๐ น.