" ทะเลระยอง "
-:กลอนแปดสุภาพ:-
๐ มองทะเล ยามเช้า แสนพราวเพริด
ฟ้าบรรเจิด เกิดเกาะ เลาะสวรรค์
มีคลื่นลม ชมชื่น รื่นทั้งวัน
เหมือนสวรรค์ บนดิน ถิ่นระยองฯ
๐ สกุณา ผกผิน บินเคียงคู่
เมื่อแลดู โอปักษี ยังมีสอง
แต่ตัวเรา ไร้คู่คิด ชิดประคอง
ได้แต่มอง เพียงเงา เศร้าหทัยฯ
๐ อยากฝากรัก ไปกับคลื่น ให้ชื่นจิต
ให้ชมชิด สนิทแนบ แอบไฉน
คลื่นเห่กล่อม ทรายซัด สบัดไป
ทะเลไกล มีคลื่นลม ชมทุกวันฯ
๐ โอ้ทะเล ระยอง สองฟากฝั่ง
คลื่นลมยัง เร้าจิต คิดใฝ่ฝัน
มองทะเล คราใด ใจรำพัน
ฝากสัมพันธ์ ฝากรักไว้ แนบใจเธอฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๑๘ พ.ย.๖๑ @ ๐๙.๔๕ น.
" เด็ดดอกฟ้า "
~กลอนตลาด~
๐ อยากจะเด็ด ดอกฟ้า มาถนอม
กลัวต้องตรอม อกตรม ระทมไหม้
เด็ดดอกหญ้า ริมทาง กลางพงไพร
คงไม่ไกล เอื้อมคว้า มาดอมดมฯ
๐ เป็นแค่กา ไม่หาญกล้า ไข้วคว้าหงส์
มาร่วมวงค์ เคียงคู่ ดูไม่สม
เด็ดพยอม ดอกหญ้า มาดอมดม
พอชื่นชม สมสู่ เป็นคู่กายฯ
๐ แม้หัวใจ อยากดม ชมดอกฟ้า
แต่นภา กว้างไป เกินใจหมาย
สุดจะคว้า ดอกฟ้า มาแนบกาย
ยังไม่วาย แหงนชม แม้ตรมใจฯ
๐ ดอกฟ้าเอ๋ย เคยหวังชม ภิรมย์เจ้า
หลงมัวเมา มองนภา ฟ้าผ่องใส
ดุจกระต่าย หลงจันทรา บนฟ้าไกล
เพราะหัวใจ ไม่ตรอง จึงหมองมัวฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๒๕ เมษายน ๒๕๖๓
“รังรักในจินตนาการ”
~ กลอนแปดสุภาพ ~
๐ เคยฝันว่า จะสร้าง วิมานรัก
บรรจงปัก ริมวารี นทีใส
เจ้าพระยา โอ้มหา ชลาลัย
รวมสองใจ เอาไว้ เป็นหนึ่งเดียวฯ
๐ รังรักใน จินตนา จะพาสุข
จะร่วมทุกข์ สุขใจ ไม่เฉลียว
สร้างเรือนหอ รอรัก สลักเกลียว
กับรูปเรียว เกี่ยวก้อย ร้อยหทัยฯ
๐ ริมหน้าต่าง ปลูกลัดดา ชบาด้วย
ดอกแพงพวย เลื้อยเลาะ เกาะอาศัย
ห้องนอนมี สีฟ้า พาวิไล
สุกสดใส เรืองรอง เมื่อมองดูฯ
๐ ริมธารา น่าชื่นชม ภิรมย์รื่น
หัวใจชื่น ระรื่นจิต คิดถึงคู่
อยากให้ฝัน เป็นจริง ยิ่งพธู
ได้ครองคู่ สานฝัน ฉันและเธอฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๖๓
" สุดปรารถนา "
-:กลอนแปดสุภาพ:-
๐ สุดปรารถนา สุดจะคว้า มาแนบกาย
สุดเสียดาย หายหัก รักขื่นขม
เพราะรักเธอ หลงเธอ ละเมอชม
จึงระทม ขมจิต ชิดชมเงาฯ
๐ สุดชีวิต คิดครวญ รัญจวนหา
สุดฟากฟ้า แสนไกล หัวใจเหงา
ปรารถนา เพียงนุช สุดบรรเทา
เพราะใจเรา เขลาจิต คิดไปเองฯ
๐ สุดฟากฟ้า แสนไกล ยามไกลห่าง
สุดอ้างว้าง หว่างใจ ใยข่มเหง
แหงนมองฟ้า ก้มดูดิน ถวิลเกรง
แสนวังเวง เคว้งอยู่ แต่ผู้เดียวฯ
๐ ปรารถนา ทำไม ให้ใจเศร้า
ให้ปวดร้าว เพราะใจ ไม่เฉลียว
จึงเจ็บช้ำ เพราะหลง รักรูปเรียว
รักข้างเดียว ดูแต่รูป จูบแต่ลมฯ
ต๋อย. ( คนพเนจร )
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ @ ๑๗.๔๕ น.
"หากหัวใจฉันมีปีก"
~กลอนแปดสุภาพ~
๐หากหัวใจ มีปีก คงหลีกลี้
คงบินหนี รักไป ไกลสุดหล้า
เพราะหัวใจ ของพี่ ถูกบีฑา
วาสนา ของพี่ มีไม่พอฯ
๐เคยมอบใจ เอาไว้ ให้เธอรับ
แต่เธอกลับ ร้างไป ไกลห้องหอ
ใจดวงนี้ เลยเศร้า เฝ้าแต่รอ
คนยกยอ เธอมาก เลยจากจรฯ
๐หากหัวใจ ของพี่ นั้นมีปีก
คงบินหลีก จากไป ไกลสมร
จะบินลับ ไม่กลับมา หาบังอร
เพราะร้าวรอน อกหัก หลงรักเธอฯ
๐จึงเขียนกลอน ฝากไว้ ให้ได้รู้
ไม่ขออยู่ อย่างคน ทนเสมอ
นิยายรัก เรื่องนี้ ไม่มีเธอ
พี่หลงเพ้อ หลงทางอยู่ แต่ผู้เดียวฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๔ มกราคม ๒๕๖๓
“ เรื่องของจิต “
~กาพย์ยานี ๑๑”
•จิตคน วนเวียนว่าย
จิตไม่หน่าย ในกงกรรม
จิตตน เป็นตัวทำ
จิตถลำ ในกรรมกงฯ
•จิตถือ อนันตา
จิตจึงพา จิตต่ำลง
จิตตัว ไม่คิดปลง
จิตพะวง ลงอบาย
•จิตเป็น ตัวกำหนด
จิตทั้งหมด กำหนดกาย
จิตเรา เป็นเจ้านาย
จิตนำกาย ไปสู่กรรมฯ
•จิตดี กระทำดี
จิตไม่ดี ไม่มีธรรม
จิตนี้ เป็นตัวนำ
จิตมุ่งธรรม นำสุขเอยฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๒
No comments:
Post a Comment