" บ่วงกรรม "
-:กลอนแปดสุภาพ:-
๐ เมื่อตายลับ ดับสูญ สังขารร่าง
สิ่งที่สร้าง เอาไว้ ก็ดับสูญ
ทิ้งไว้ให้ ทายาท วงค์ประยูร
ได้เกื้อกูล พูนเพิ่ม เสริมชีวินฯ
๐ สร้างบ้านไว้ ใหญ่โต รโหฐาน
สูงตระหง่าน ห้องหับ รับทรัพย์สิน
ชั้นหนึ่งสอง มีไว้ ใช้อยู่กิน
ชั้นใต้ดิน เก็บสมบัติ นับคณาฯ
๐ ชั้นสามสี่ สร้างไว้ ไม่ได้ขึ้น
ตัวเองมึน สร้างไว้ ทำไมหนา
ถึงเวลา ดับดิ้น สิ้นชีวา
เหลือกายา เขาก็เอา ไปเผาไฟฯ
๐ เหลืออะไร กันเล่า แค่เถ้าถ่าน
จิตวิญญาน ธรรมา พาสุกใส
ทรัพย์ทั้งหลาย ไม่อาจ นำพาไป
ทำอย่างไร จะหมดห่วง จากบ่วงกรรมฯ
ต๋อย.( คนพเนจร )
๒๕ ต.ค. ๒๕๖๑ @ ๒๐.๐๐ น.
No comments:
Post a Comment