" เพ็ญโสภา "
-:กลอนแปดสุภาพ:-
๐ เพ็ญจันทรา ส่องฟ้า นภาแล้ว
งามเพริดแพร้ว แวววับ ขับสีสัน
แสงเรืองเรื่อ ทาบทับ ดับตะวัน
วงพระจันทร์ งามระยับ ประดับใจฯ
๐ ดุจตัวเธอ เป็นจันทร์ อันสูงส่ง
ไม่ก้มลง ดูดิน ถวิลไห้
ดินแหงนมอง ดูจันทร์ อันอำไพ
ดินฝันใฝ่ แค่คิด เป็นมิตรกันฯ
๐ ยามได้พบ สบเนตร แม่เกศแก้ว
หลงรักแล้ว หัวใจ เฝ้าใฝ่ฝัน
ดินหวังปอง มองดู อยู่ทุกวัน
ขอแค่จันทร์ ไม่ทุกข์ ดินสุขใจฯ
๐ เพ็ญโสภา ส่องสว่าง อยู่กลางฟ้า
เพ็ญนภา ส่องชีวิต จิตสดใส
แม้ชีวิต ดับดิ้น จนสิ้นใจ
แต่หทัย ขออยู่ เป็นคู่จันทร์ฯ
ต๋อย. (คนพเนจร)
๒๕ ก.ย. ๒๕๖๑ @ ๑๙.๓๐ น.
No comments:
Post a Comment