THE MAYONNAISE JAR

(บทความนี้จับเอาเรื่องราวบนโลกไซเบอร์มาแปลให้อ่าน)

THE MAYONNAISE JAR
ข้อคิดจากขวดมายองเนส

When things in your life seem almost too much to handle, when 24 hours in a day is not enough, remember the mayonnaise jar and two cups of coffee.

ถ้าเมื่อใด สิ่งต่างๆ ที่เเกิดขึ้นในชีวิตของคุณทำท่าว่ามันเกือบจะมากเกินไปกว่าที่คุณจะจักการกับมันได้  หรือเมื่อเวลา 24 ชั่วโมงในหนึ่งวันนั้นมันไม่เพียงพออีกต่อไปแล้ว โปรดจงจดจำเรื่อง “ขวดมายองเนสและกาแฟสองถ้วย” เรื่องนี้เอาไว้ให้ดี

A professor stood before his philosophy class and had some items in front of him.

ศาสตราจารย์ผู้สอนวิชาปรัชญาท่านหนึ่ง ยืนเตรียมการสอนอยู่หน้าห้องพร้อมอุปกรณ์ประกอบการสอนที่เตรียมมาวางอยู่ตรงหน้า

When the class began, wordlessly, he picked up a very large and empty mayonnaise jar and fills it with golf balls.

เมื่อได้เวลาเริ่มต้นการสอน โดยที่ไม่ได้กล่าวเริ่มต้นอันใด ศาสตราจารย์คว้าขวดแก้วเปล่าขนาดใหญ่ที่ใช้ใส่มายองเนสเอาขึ้นมา แล้วหยิบลูกกอล์ฟใส่ลงไปจนเต็ม

He then asked the students if the jar was full. They agreed that it was.

จากนั้นเขาก็ถามานักศีกษาว่าขวดนี้เต็มแล้วใช่ไหม นักศึกษาทั้งหมดเห็นด้วยว่าเป็นอย่างนั้น

The professor then picked up a box of pebbles and poured it into the jar. He shook the jar lightly. The pebbles rolled into the open areas between the golf balls.

ต่อมาศาสตราจารย์ก็หยิบเอากล่องใส่ก้อนกรวดขึ้นมาแล้วค่อยๆ เทลงไปในขวด เพียงเขาเย่าขวดเบาๆ ก้อนกรวดก็ไหลลงไปอยู่ในที่ว่างระหว่างลูกกอล์ฟเหล่านั้น

He then asked the students again if the jar was full. They agreed it was.

แล้วเขาก็ถามนักศึกษาขึ้นอีกครั้งว่าขวดนี้เต็มแล้วใช่ไหม นักศึกษาก็เห็นด้วย

The professor next picked up a box of sand and poured it into the jar. Of course, the sand filled up everything else.

คราวนี้ท่านศาสตราจารย์หยิบกล่องทรายขึ้นมาแล้วก็เทใส่ลงไปในขวด ซึ่งแน่นอนเม็ดทรายก็ไหลลงไปแทรกตัวอยู่ในช่องว่างจนเต็มแน่นไปหมด

He asked once more if the jar was full. The students responded with a unanimous “YES”.

แล้วเขาก็ถามนักศึกษาอีกครั้งหนึ่งว่าขวดใบนี้เต็มแล้วหรือยัง นักศึกษาให้คำตอบเป็นเอกฉันท์ว่ามันเต็มแน่

The professor then produced two cups of coffee from under the table and poured the entire contents into the jar, effectively filling the empty space between the sand. The students laughed.

แต่ท่านศาสตราจารย์กลับหยิบกาแฟขึ้นมาจากใต้โต๊ะสองถ้วย แล้วเขาก็แทน้ำกาแฟทั้้งสองถ้วยลงในขวด ปรากฎว่ามันยังสามารถซึมลงไปอยู่ในที่ว่างระหว่างเม็ดทรายในขวดได้จนหมด นักศึกษาต่างพากันหัวเราะขบขัน

“Now,” said the professor, as the laughter subsided, “I want you to recognize that this jar represents your life. The golf balls are the important things - God, family, children, health, friends, and favorite passions. Things, that if everything else was lost and only they remained, your life would still be full. The pebbles are the things that matter like your job, house, and car. The sand is everything else -- the small stuff.” he said.

“เอาล่ะ” ท่านศาสตราจารย์กล่าวขึ้น เมื่อเสียงหัวเราะเริ่มเงียบลง “อาจารย์อยากให้พวกคุณคิดเสียว่าขวดใบนี้เป็นตัวแทนชีวิตของพวกคุณ ลูกกอล์ฟ คือสิ่งที่สำคัญได้แก่ พระผู้เป็นเจ้า, ครอบครัว, ลูกหลาน, สุขภาพ, เพื่อนๆ และสิ่งโปรดปรานที่คุณมีอยู่  ในหลายสิ่งหลายอย่างของชีวิต ถึงแม้ว่าคุณจะสูญเสียสิ่งอื่นๆไป แต่เมื่อคุณยังมีสิ่งสำคัญเหล่านี้เหลืออยู่ ชีวิตคุณก็ยังคงสมบูรณ์อยู่นั่นเอง ก้อนกรวด ก็เหมือนกับสิ่งต่างๆ ที่สำคัญรองลงมาเช่น หน้าที่การงาน, บ้านและรถยนต์ เม็ดทราย ก็คือสิ่งอื่นๆอย่างเช่น ของเล็กๆ น้อยๆ ของคุณ”

“If you put the sand into the jar first,” he continued, “There is no room for the pebbles or the golf balls. The same goes for life. If you spend all your time and energy on the small stuff, you will never have room for the things that are important to you...” he told them.

“ถ้าคุณเอาเม็ดทรายใส่ลงไปในขวดก่อน” เขาอธิบายต่อ “ก็จะไม่มีที่พอสำหรับใส่ ก้อนกรวดหรือลูกกอล์ฟลงไป เหมือนกับในชีวิตจริง ถ้าคุณใช้เวลาและพลังงานทั้งหมดให้กับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ คุณจะไม่มีทางเหลือพื้นที่ให้กับสิ่งที่มีความสำคัญกับคุณ... ” เขาบอกกับนักศึกษา

“So... pay attention to the things that are critical to your happiness. Worship with your family. Play with your children. Take your partner out to dinner. Spend time with good friends. There will always be time to clean the house and fix the dripping tap. Take care of the golf balls first -- the things that really matter. Set your priorities. The rest is just sand.”

  “ดังนั้น... ควรใส่ใจในสิ่งต่างๆ ที่สามารถสร้างวิกฤตการให้กับความสุขในชีวิตของคุณได้ เทิดทูนสถาบันครอบครัวของคุณ มีเวลาเล่นสนุกกับลูกหลาน พาคู่ชีวิตออกไปทานอาหารนอกบ้าน มีเวลาให้เพื่อนๆ สนิทของคุณ ยังไงก็ตามคุณจะมีเวลาเหลือสำหรับทำความสะอาดบ้านและซ่อมก๊อกน้ำที่มันรั่วเสมอ ดูแลลูกกอล์ฟเป็นสิ่งแรก สิ่งนี้มีความสำคัญจริงๆ ควรจัดลำดับให้ความสำคัญว่าอะไรทำก่อนอะไรทำทีหลัง สิ่งอื่นๆ นอกจากนี้เป็นแค่เพียงเม็ดทรายเท่านั้น”

One of the students raised her hand and inquired what the coffee represented.
นักศึกษาหญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นแล้วถามว่ากาแฟสองถ้วยนั้นหมายถึงอะไร

The professor smiled and said, “I'm glad you asked. It just goes to show you that no matter how full your life may seem, there's always room for a couple of cups of coffee with a friend.”

ท่านศาสตราจารย์ยิ้มแล้วพูดว่า “อาจารย์ดีใจที่คุณถามขึ้นมา มันเพียงแสดงคุณให้เห็นว่า ไม่ว่าชีวิตคุณดูเหมือนว่าจะยุ่งเหยิงแค่ไหน แต่คุณจะมีเวลาพอเสมอที่จะดื่มกาแฟซักถ้วยสองถ้วยกับเพื่อนซักคน”

Please share this with other "Golf Balls"

กรุณาบอกเล่าเรื่องนี้ให้กับ “ลูกกอล์ฟ” อื่นๆด้วย