Monday, September 21, 2009

THE PARTY IS OVER


งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา
สถานการณ์เปลี่ยนแต่มิตรภาพไม่เคยเปลี่ยน ในวันที่เราเริ่มตั้งวงกินเหล้ากันแบบไทยๆ เมื่อหลายเดือนก่อน ความสุขที่พวกเราสัมพัสได้ไม่ใช่แค่เสียงหัวเราะจากเรื่องเล่าเรื่องสนุกในวงเหล้า หรือกับแกล้มที่พวกเราสรรหากันมาทำกิน แต่เราได้รับรู้ถึงสิ่งที่ขาดหายไปในสังคมของพวกเราในแคนาดา วัฒนธรรมตะวันตก ไม่มีการนั่งล้อมวงกินเหล้าพร้อมกับแกล้มแบบไทย ในงานเลี้ยงงานสังสรรค์พวกฝรั่งจะยืนกินเหล้าพูดคุยกันก่อนนั่งโต๊ะกินข้าวแล้วเลิกลากันไป หรือถ้าเป็นงานสังสรรค์หลัง dinner ก็จะแต่งตัวสวยๆ หล่อๆ ออกไปยืนกินเหล้ายืนเต้นกันในผับในบาร์โดยไม่ไม่กินอาหารอะไรกันอีก ถ้าเป็นงานแบบ Summer BBQ ในฤดูร้อนก็แค่เดินถือกระป๋องเบียร์แก้วเหล้าแก้วไวน์เดินคุยกันไปกินอาหารปิ้งย่างกันไป ต่างจากวัฒนธรรมของพวกเราที่จะนั้งกันเป็นวงกันวงเล็กวงใหญ่ล้อมกรอบขวดเหล้าผสมโซดากับน้ำแข็งคุยเฮกันไปกินกับแกล้มกันไปไม่มีการแตกวงจนเมาได้ที่เลิกวงกันไป ดังนั้นบทสนทนาในงานสังสรรค์แบบของฝรั่งส่วนใหญ่จะกระจายเป็นปัจเจกชนจับคู่จับกลุ่มเล็กๆยืนพูดคุยกันไปแล้วก็เดินสลับสับเปลี่ยนจากคนหนึ่งไปอีกคนหนึ่งหรืออีกกลุ่มหนึ่งตามอัธยาศัยจนงานเลี้ยงเลิกลากันไป พวกเราจะนั้งคุยเฮฮากันไปในเรื่องเดียวกัน เน้นความสนุกสนานกระเซ้าเย้าแหย่กันไปในวงเล็กวงใหญ๋ อาหารกลางวงก็สรรหาของชอบของอร่อยเสด็จสะเด่า จัดหาจัดทำอาหารแปลกๆ อาหารหากินยากเอามากินกันในวงเหล้า ตัวอย่างเช่น กุ้งแช่น้ำปลา, ยำสามรส, ยำปลากรอบ, ยำไข่เยี่ยวม้า, ต้มยำไก่บ้าน, กุงเต้น ( ก้อยกุ้ง ), ลาบเป็ด, ปลานิลย่าง, ปลาช่อนเผา, กั้งทอดกระเทียม, หนังกบทอด, อ่อมเพลี้ย, ต้มเครื่องในร้อนๆ, ซกเล็ก
วันเวลาผ่านไปรวดเร็วเสมอ แต่เรื่องราวเหตุการณ์ที่เราเผชิญกลับผ่านไปรวดเร็วกว่า เรื่องหนึ่งเกิดขึ้นแล้วผ่านไป เรื่องใหม่ก็เกิดขึ้นแล้วก็ผ่านไป พวกเราเพียงแต่รับทราบเรียนรู้เก็บเกี่ยวสะสมไว้เป็นประสบการณ์ เรื่องราวในวงเหล้า
(ยังไม่จบนะ กำลังเขียนอยู่)

No comments:

Post a Comment