"ผิดเพราะใคร"
<กลอนแปดสุภาพ>
๐ ใบไม้ร่วง ลอยลิ่ว ปลิวจากต้น
บ้างร่วงหล่น ลอยลับ ทับวิถี
บางใบร่วง ลอยไป ในวารี
ห่างจากที่ เคยอยู่ คู่ต้นมันฯ
๐ เปรียบเช่นคน ยามโต ก็โผผก
ระเห็จหก วกหา ล่าความฝัน
ละทิ้งถิ่น ที่อยู่ สู้ฝ่าฟัน
สร้างตัวกัน อยากดี อยากมีเงินฯ
๐ สะสมทรัพย์ สิ่งของ กองเต็มบ้าน
ไร้แก่นสาร สะสมไว้ ไม่ให้เขิน
รุ่นใหม่มา เก่าเก็บไว้ ไม่มองเมิน
ซื้อจนเพลิน รู้อีกที่ เป็นหนี้บานฯ
๐ บัตรเครดิต มีไว้ ใช้สลับ
สำหรับสับ ใช้หนี้ ที่เผาผลาญ
เพราะว่ากิน และใช้ ไม่ประมาณ
น่าสงสาร โอ้ชีวิต ผิดเพราะใครฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๒๒ มกราคม ๒๕๖๔
"ชีวิตเด็กเลี้ยงควาย"
~กลอนแปดสุภาพ~
⚪️ ชีวิตเด็ก เลี้ยงควาย อยู่ปลายทุ่ง
ใจหมายมุ่ง อยากเรียน เพียรศึกษา
แต่ก็ขาด ยากไร้ ซึ่งเงินตรา
ใครจะมา เหลียวแล ชะแง้ดูฯ
⚪️ ชีวิตนี้ เกิดมา ไร้ค่านัก
ไร้ที่พัก ไร้ราคา น่าอดสู
มีเพียงเพิง พักกาย คล้ายคนรู
พ่อแม่กู ยากจน ต้องทนไปฯ
⚪️ อยากมีเสื้อ ไว้ใส่ ให้คลายหนาว
แสนปวดร้าว ไร้ที่นา จะอาศัย
เหม่อมองฟ้า ร้าวรวด ยิ่งปวดใจ
โอ้กระไร ชาตินี้ มีแต่กรรมฯ
⚪️ อยากลี้ลบ หลบกาย ตายดาบหน้า
แต่ชะตา ฟ้าลิขิต ผิดถลำ
คงเป็นเพราะ กรรมเก่า ที่เราทำ
จึงต้องช้ำ ระกำจิต คิดอยากตายฯ
⚪️ พรหมลิขิต ขีดไว้ กระไรเอ๋ย
พรหมไม่เคย เหลียวแล ชะแง้หาย
พรหมกำหนด กดไว้ ทั้งใจกาย
ใจสลาย เพราะพรหม ระทมทรวงฯ
⚪️ หากเลือกได้ เกิดเป็นควาย สบายกว่า
มีทั้งหญ้า มีทั้งคน ที่ห่วงหวง
เป็นไอ้ทุย ก็ดี มีอีรวง
ที่คอยหวง ห่วงหา เวลานอนฯ
⚪️ เป็นมนุษย์ สุดช้ำ ระกำจิต
เฝ้าคอยคิด เรื่อยไป ใจทอดถอน
ขาดที่พัก เปรียบไป นกไร้คอน
ต้องบินจร ร่อนถลา เที่ยวหารังฯ
⚪️ ขอตั้งจิต คิดไว้ ในชาติหน้า
ให้เกิดมา สมสุข ทุกสิ่งหวัง
ให้มั่งมี เงินกอง ทองประดัง
อย่าให้พลั้ง พลาดจิต ที่คิดเลยฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
20/01/57 @ 20.25 น.
