คนเราบางที่ก็ไม่ได้ต้องการมีความรักแบบเป็นคู่รักกัน เพราะว่าความรักไม่ได้มีจำกัดอยู่แค่นั้น ความรักแบบห่วงห่าอาทร มีน้ำใจให้กันมากกว่าความเป็นเพื่อนแต่ไม่ถึงกับเป็นแฟน ก็เป็นความรักที่สวยงามอีกรูปแบบหนึ่ง ชีวิตคนเราไม่ได้หมกมุ่นครุ่นคิดแค่เรื่องกิเลสอย่างเดียวเสียเมื่อไหร่ เพียงมีความเอื้ออาทรต่อกัน ส่งความคิดถึงกัน ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ก็เป็นความสุขที่บริสุทธิอย่างหนึ่ง เป็นความรักที่ทำให้โลกเราสวยงาม ทำให้จิตใจมนุษย์เปี่ยมสุข เพราะความผูกพันธ์ มิตรภาพ ความเอื้ออาทร เป็นความรักที่เป็นนิรันดร์...
.........โลกใบนี้สวยงามด้วยมือของมนุษย์..........จิตใจมนุษย์สวยงามด้วยความรัก...............
ไม่รักแต่คิดถึง
ชีวิตบ้างช่วงที่เกี่ยวกัน เราได้แลกเปลี่ยนซึ่งความฝัน
หลายครั้งหลายหน........หัวใจไม่ตรงกัน แต่รู้กันต่างคนมีน้ำใจ
เธอไม่ต้องนวลอย่างดวงฉัน และฉันไม่ใช่ดวงตะวันฉาย
เราเพียงเป็นคน คบกันตามสบาย เมื่อร้างไกลห่วงใยก็แล้วกัน
ไม่สำคัญ่ว่าเธอมีใคร ไม่ใช่กงการอะไรของฉัน
ไม่สนใจ....เมื่อเธอสุขสันต์ ขอรู้เพียงวันที่เธอไม่มีใคร
ยังไม่ประคองเมื่อเธอล้ม ถ้าเธอลุกขึ้นยืนได้เองไหว
ขอรู้ ขอเห็น ว่าเธอเดินเองได้ จะขอมองไกลๆ อย่างชื่นชม
ไม่สำคัญว่าเธอมีใคร ไม่ใช่กงการอะไรของฉัน
ไม่สนใจเมื่อเธอสุขสันต์ ขอรู้เพียงวันที่เธอไม่มีใคร
ไม่รักแต่คิดถึง..............ไม่รักแตคิดถึง...................ไมรักแต่คิดถึง...............
